Temizlik için görevliler uzun süreçler içine girerler. Yukarıda havalandırma boruları vardır. İçerideki nemi vs. almak için. (Osmanlı Dönemi’nde yapılmış bunlar.)  Ve orada bir kuş vefat ediyor, havada. Vefat edince o oluktan içeri düşüyor, ya da içeri girdi de çıkamazken vefat ediyor. Tabii Efendimizin (s.a.s) etrafındaki temizlik görevlileri bun görüyorlar fakat içeri giremiyorlar. Kendi aralarında diyorlaki: Acaba biz buraya nasıl girelim?

Bir Allah Dostu’na sorma gereği duyuyorlar ve kendilerinin Allah Dostu olduğuna inandığı, baktığında kendini Allah’a hatırlattığı, günahsız olduğuna inandığı birine gidip diyorlar ki:

-Efendim, böyle bir kuş var. Bunu nasıl alalım? diyorlar. O da tabii ki kendine yakışır bir şekilde cevap veriyor.

– Akıl bali olmamış bir çocuğu sokun içine. 6 yaşında 7 yaşında bir çocuğu sokun o kuşu alırsınız.

Ve o çocuğu içeriye sokuyorlar çocuk bi 5 dakika 10 dakika 15 dakika çıkmıyor. Ve en son yarım saat sonra çıakrken bir elinde salkım üzüm bir elinde de o kuş ve bir yanağı hafiften kızarmış.

Çıkınca şok oluyor tabii ve biraz biliyorsunuz Suudi yetkililer (vehabi düşünce) olduğu için biraz böyle zuhurat ve kerametlere, olağanüstü hallere bakış açısı farklıdır. Ve soruyorlar:

-Olum biz sana kuşu almaya git dedik. Senin elindeki bu üzüm nereden çıktı? Yanağına ne oldu?

-Efendim, amcalar ben içeri girdiğimde 5 kişi oturuyordu. Muhammed (s.a.v) isminde bir amca vardı, Ebubekir (a.s) isminde bir amca vardı, Osman (a.s) Ali (a.s) Ömer (a.s) vardı. Ortada da üzüm vardı. Üzüm yiyorlardı. Bana sordular:

-Ne için geldin buraya? Ben de dedim ki;

-Dışarıdan amcalar gönderdi. Kuşu almam gerektiği söylendi ve kuşu almaya geldiğimde sizlerle karşılaştım. Efendimiz (s.a.v) de “hafiften” yanağını sıkıyor. Ve diyor ki;

-Git o dışarıdakilere söyle: Çok sıkı sarılsınlar, birlik ve beraberlik içinde olsunlar. Şu’culuk Mu’culuk (mezheplik) yapmasınlar! Birbirlerine sıkı sarılsınlar ve güzel yarınlara en güzel şekilde kul hakkına insan hakkına girmeden gitsinler ve bunu başarsınlar, buyurmuş.